W końcu mamy słońce i lato w pełni! 🙂 I o ile lato to wspaniały czas na różnego rodzaju aktywności, o tyle musimy pamiętać o pewnych istotnych kwestiach – kwestiach bezpieczeństwa. Jak pewnie się domyślasz, słońce i wysokie temperatury mogą być niebezpieczne nie tylko dla ludzi ale również dla psów. A przecież udar cieplny u psa to nie przelewki!

Udar cieplny u psa z punktu widzenia medycyny i behawioru.

Udar jest stanem wymagającym natychmiastowej pomocy przedweterynaryjnej i weterynaryjnej. W tym wpisie przede wszystkim skupię się na medycznych i behawioralnych objawach udaru. Inaczej mówiąc – nauczysz się jak rozpoznać, że pies ma udar. Ponadto wskażę jakich aktywności unikać i jak zadbać o to, by ryzyko wystąpienia udaru cieplnego u Twojego psa było jak najmniejsze! 🙂 Pamiętaj jednak, że podejrzenie udaru natychmiast powinno skierować Was do gabinetu weterynaryjnego.

Objawy udaru cieplnego.

Pierwszym objawem, który powinien zwrócić Twoją uwagę jest intensywne ziajanie (dyszenie), któremu może towarzyszyć ślinotok. Oddech psa, który doświadcza pierwszych objawów udaru cieplnego może być szybszy i nieregularny. I tutaj pojawia się pytanie – co to znaczy szybki oddech? Koniecznie zapoznaj się z TYM wpisem. Dokładnie opisywałam w nim, co to znaczy z medycznego punktu widzenia! 🙂 Wróćmy jednak do objawów udaru cieplnego u psa. Kolejnym jest osłabienie, które w praktyce może oznaczać chociażby niechęć do pójścia dalej czy też pokładanie się podczas spaceru. Tak właśnie… zwykła niechęć do pójścia dalej może być pierwszym objawem tego, że organizm psa jest przegrzany! Dlatego też tak ważna jest świadoma obserwacja zachowania psa 🙂 Niestety, gdy subtelne sygnały dawane przez psa nie spowodują refleksji u opiekuna, będzie tylko gorzej. Temperatura organizmu będzie się ciągle podwyższać, co będzie skutkowało szeregiem objawów. Mogą pojawić się wymioty, nagła biegunka a nawet drgawki. Dodatkowo również objawy ze strony układu krwionośnego – serce psa będzie biło szybciej i/lub nieregularnie.

Jakie psy są są najbardziej narażone?

Udar cieplny może dotyczyć każdego psa. Są jednak pewne czynniki, które zwiększają ryzyko jego wystąpienia:

• zespół brachycefaliczny BOAS
• porażenie krtani
• choroby serca
• zapadanie tchawicy
• niemożliwość efektywnego chłodzenia organizmu

Podejrzewasz udar cieplny u swojego psa?

Jeśli tak, natychmiast powinieneś spróbować go schłodzić. W tym celu działamy wielotorowo:

• zmieniamy warunki środowiskowe na bardziej sprzyjające (np. zabieramy psa z nagrzanego balkonu do chłodniejszego wnętrza budynku, przeniesienie psa ze słońca w cień)
• schładzamy ciało psa (mocząc sierść wodą, układając chłodne kompresy w okolicy pach i ud – najmniej owłosionych części ciała psa)
• jeśli pies jest świadomy, oferujemy mu wodę pitną (nie zmuszamy do picia)

Uwaga! Podczas chłodzenia psa nie można doprowadzić do nagłego wychłodzenia organizmu. Celem jest obniżenie temperatury ciała do 39,5 stopni Celsjusza, a nie zafundowanie psu szoku termicznego. Ponieważ udar cieplny jest stanem zagrażającym życiu, natychmiast udajemy się do weterynarza. W praktyce może to oznaczać chłodzenia psa w trakcie podróży.

Jak zapobiegać udarowi cieplnemu?

Przede wszystkim “myśląc za psa”. Co mam na myśli? Przede wszystkim racjonalną i świadomą ocenę możliwości psa w stosunku do obecnie panujących warunków środowiskowych. W szczególności:

• miejsca, w jakim pies odpoczywa
• czasu ekspozycji psa na słońce
• aktywności oferowanej psu w trakcie lata
• wysiłku fizycznego, jakiemu poddawane jest ciało psa

Bardzo ważnym czynnikiem jest umożliwienie psu swobodnego ziajania (dyszenia). Pamiętaj, że pies chłodzi się właśnie w ten sposób. Jeśli pies musi mieć założony kaganiec, sprzęt nie może utrudniać psu oddychania i chłodzenia organizmu!