Zacznijmy od tego, że pies podobnie jak my (ludzie) po prostu puszcza bąki 😉 Powstawanie gazu w jelitach jest czymś naturalnym. Podobnie naturalne jak ich powstanie jest to, że którędyś muszą wyjść 😉 Są jednak sytuacje, w których to, że pies puszcza bąki jest sygnałem alarmowym!
Co jest normalne?
Każdy pies od czasu do czasu puszcza bąka. Niektóre robią to głośno, inne niesłyszalnie 😉 Pies może to robić podczas odpoczynku czy snu, lub podczas aktywności. Zdrowe bąki nie mają przykrego zapachu – czuć, że bączek się pojawił, ale nie jest to zapach odstręczający czy powodujący mdłości 😉 Niektórzy opiekunowie potrafią nawet zarzekać się, że ich pies nie puszcza baków wcale – co nie jest prawdą. Bąki się pojawiają, tylko nie są uciążliwe w odbierze dla opiekuna. Czasami mogą być nawet niewyczuwalne wśród innych zapachów.
Co powinno Cię zaniepokoić.
Po pierwsze – intensywny zapach! Chory pies może puszczać niesamowicie śmierdzące bąki! Zapach potrafi być do tego stopnia przykry lub uciążliwy, że u niektórych pojawiają się mdłości. Inni opiekunowie wyraźnie odnotowują, że pies puścił bąka i otwierają okno. Zapach bąków może być różny i często zmiana zapachu jest pierwszym sygnałem alarmowym. Po drugie – częstotliwość z jaką pies puszcza bąki! Pies, którego układ pokarmowy pracuje w sposób prawidłowy, nie produkuje nadmiernej ilości gazów. Bąki pojawiają się rzadko lub opiekunowie wcale tego nie zauważają. Dlatego, jeśli odnosisz wrażenie, że Twój pies tworzy “komorę gazową” to jest to bardzo niepokojący sygnał!
Pies, który puszcza bąki może prezentować tez inne objawy.
Do najczęstszych objawów somatycznych można zaliczyć:
- wyraźne, głosne i częste przelewanie się w brzuchu
- oblizywanie się
- pojawiająca się biegunka lub luźne stolce (nawet jeśli nie jest to stan ostry a pojawiający się raz na jakiś czas – np. raz na półtora tygodnia, raz na dwa tygodnie)
- pojawiające się wymioty lub mdłości
- wylizywanie okolic odbytu, brzucha czy gonad
- nadmierne ślinienie się
- częste odbijanie się
Natomiast do najczęstrzych objawów behawioralnych można zaliczyć:
- ogólne rozdrażnienie
- pojawienie się zachowań agresywnych
- zmiana apetytu
- zwiększona lub zmniejszona reaktywnośc na bodźce z otoczenia
- jeżdżenie pupą po powierzchni płaskiej (tzw. saneczkowanie)
- częste lizanie własnego ciała, ciała opiekuna lub innych powierzchni
- to, że pies interesuje się tylną częścią swojego ciała
- problemy z odpoczywaniem w domu
Jeśli pies puszcza bąki (często i/lub śmierdzące) i/lub towarzyszą temu jakieś objawy z list powyżej – powinien trafić do weterynarza!
Bardzo często “złe bąki” są efektem problemów w funkcjonowaniu układu pokarmowego. Zanim zaczniesz wprowadzać jakieś zmiany, najpierw poproś o pomoc weterynarza specjalistę, który zbada psa i wykona potrzebne badania. Badanie USG (podobnie jak badania krwi) będzie bardzo pomocne w diagnozowaniu problemu. Dodatkowo weterynarz może chcieć zbadać kał psa.
“Ta rasa puszcza okropne bąki” – nie wierz w takie teksty!
Owszem, są rasy które są predysponowane do pewnych chorób i uchodzą za “wrażliwe pokarmowo”. Nie oznacza to jednak, że z czystym sumieniem możesz powiedzieć “one tak mają” i machnąć ręką na bardzo niepokojące objawy. Nawet jeśli puszczanie bąków jest związane z szeroko rozumianą “wrażliwością układu pokarmowego” (to określenie często pada wśród opiekunów psów), to nie zwalnia to z odpowiedzialności diagnozowania psiaka i wprowadzenia adekwatnych zmian w diecie czy leczenia. Pamiętaj – zdrowy pies “nie zagazowuje mieszkania” a jego bąki ” nie szczypią w oczy”. Dodatkowo pojawiają się rzadko! Dlatego nie daj sobie w mówić, że buldożki francuskie, maltańczyki czy inna (dowolna rasa psa) “tak ma i nic się z tym nie robi”. Robi się! Trzeba tylko wiedzieć, co jest normą, a co już patologią zdrowotną.
