Wiele klientów zgłasza się do mnie z przeświadczeniem, że ich pies ma lęk separacyjny. De facto przychodzą już z “diagnozą” 😉 Sprawa jednak nie jest taka prosta. Zjedzona kanapa czy wokalizacja podczas nieobecności opiekunów nie zawsze świadczy o tym, że to lęk separacyjny u psa. W tym wpisie skupię się na tym, jakie czynniki biorę pod uwagę stawiając diagnozę przy podejrzeniu lęku separacyjnego.

Życie codzienne psa.

Przeprowadzając wywiad dowiaduję się jak wygląda Wasze życie. Muszę wiedzieć jak ustrukturyzowana jest Wasza doba. Kiedy co robicie, czy istnieją jakieś zależności między Twoim działaniem a jego konsekwencjami dla psa. A może brak jest konkretnej struktury i tych zależności jest niewiele? To wszystko ma znaczenie w kontekście stawianej diagnozy. Dlatego z mojej strony mogą paść dziwne pytanie 😉 Na przykład, czy najpierw się ubierasz a potem jesz śniadanie 😉 Albo co robisz zaraz po przebudzeniu 😉 Mimo, że te pytania są na swój sposób dziwne, pozwalają mi na postawienie się w Twojej sytuacji i wyobrażenie sobie tego, jak wygląda Wasz statystyczny dzień.

Lęk separacyjny u psa a zaspokojenie psich potrzeb.

Wywiad poprzedzający postawienie diagnozy uwzględnia również psie potrzeby oraz sposób ich zaspokojenia. Dokładnie analizujemy, które potrzeby i Twojego psa są bardziej, a które mniej nasilone i w jakim stopniu są one zaspokajane. Poprzez wywiad dowiaduję się również jak u Ciebie wygląda zarządzanie realizacją psich potrzeb – inaczej mówiąc czy świadomie zaspokajasz psie potrzeby, czy “samo się tak jakoś robi”. I tutaj uwaga, mówiąc o psich potrzebach nam na myśli cały ich wachlarz, a nie tylko potrzebę aktywności i tego co robisz z psem podczas spacerów.

Kolejna ważna rzecz – twoja relacja z psem.

Żeby postawić diagnozę behawioralną musze wiedzieć, jaka łączy Cię relacja z psem. Czy jest to relacja oparta na zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa? Czy pies traktuje Cię podmiotowo czy bardziej jak przedmiot, którym zarządza? Jak zachowujesz się, gdy pies odczuwa różne emocje? Czy jesteś w swoim działaniu konsekwentny? Czy Twój sposób komunikacji z psem jest dla niego jednoznaczny i czytelny? Na te i wiele innych pytań muszę znać odpowiedź, by móc odpowiedzieć na pytanie “czy to lęk separacyjny”?

Kiedy pojawiają się objawy “lęku separacyjnego” u psa?

Muszę dowiedzieć się, czy objawy wpisują się jakiś schemat. Na przykład:

  • zawsze, gdy wychodzisz do pracy
  • zawsze, gdy robisz “dodatkowe” wyjście z domu
  • tylko wieczorami
  • tylko, gdy wychodzisz z wcześniej zaproszonym gościem
  • zawsze, gdy tylko zaczynasz zbierać się do wyjścia

Oczywiście tego typu przykładów może być wiele. Chciałam tylko zobrazować Ci różnorodność problemów, jakie mogą wystąpić 🙂

Czy pies zachowuje się tak samo w stosunku do wszystkich opiekunów?

Mówiłam już, że relacja jest bardzo ważna. Ten temat dotyczy jednak nie tylko Ciebie, ale również innych członków rodziny. Może być przecież tak, że pies przejawia pewne objawy, tylko w kontekście jednego opiekuna albo grupy opiekunów. Możliwości jest bardzo dużo, a ja (stawiając diagnozę) musze wiedzieć, czego tak naprawdę problem dotyczy 😉

Stan zdrowia psa a lęk separacyjny u psa.

Stan zdrowia psa ma olbrzymi wpływ na jego zachowanie. Wiele chorób może niestety dawać objawy w postaci psa niechętnie zostającego samemu w domu. Podczas pierwszej konsultacji (jeśli będzie taka potrzeba) dostaniesz ode mnie informacje, jakie badania zrobić. Zamieszczę tą informację również w pisemnych zaleceniach, byś mógł przekazać te informacje swojemu lekarzowi weterynarii.

Wywiad to nie wszystko.

Mimo, że zawsze przeprowadzam bardzo obszerny wywiad, nie jest on jedynym aspektem, jaki biorę pod uwagę stawiając diagnozę. Nie może być jedynym! Dodatkowo muszę zobaczyć zachowanie psa. W tym momencie możesz zapytać, jakie zachowania muszę zobaczyć. A odpowiedź na to pytanie zawsze będzie inna 😉 Dlatego przed pierwszą konsultacja proszę o wypełnienie krótkiej ankiety. Dopiero na jej podstawie informuję, jakie zachowania będę musiała zobaczyć. Pamiętaj jednak o jednym – nie można postawić diagnozy lęku separacyjnego bez zobaczenia nagrania zachowań psa! Co za tym idzie? Nie można też leczyć lęku separacyjnego nie widząc tego, jak pies się zachowuje w różnych sytuacjach życia codziennego ( w tym zachowania psa podczas twojej nieobecności w domu)!

Zachowanie psa podczas spacerów.

Temat zaburzeń separacyjnych jest bardzo złożony. Bardzo często na zachowanie psa podczas Twojej nieobecności w domu ma wpływ również to, co dzieje się podczas spacerów. Inaczej mówiąc, do jakich zdarzeń wtedy dochodzi i jak one wpływają na sferę emocjonalną psa. Niejednokrotnie psie emocje podczas spaceru mają znaczenie wręcz kluczowe 😉

Stawiając diagnozę nie można skupiać się tylko na zachowaniu niepożądanym!

Bardzo dużym błędem, jaki obserwuję jest skupienie się tylko na tym, co “nie odpowiada i chce się zmienić”. Dlatego pamiętaj, pies nie jest sumą problemów, jakie generuje w Twoim życiu 😉 Pies to dużo więcej. Ma swoje emocje, swoje potrzeby, tworzy relacje z ludźmi i innymi psami. Chcąc zmienić dane zachowanie musimy wejść w jego świat. Dzięki temu zobaczymy czego w tym świecie brakuje a czego jest za dużo. Zobaczymy jakie pies ma umiejętności, a jakich dopiero musi się nauczyć.

Podsumowanie.

Tematy, które podjęłam w tym wpisie to zaledwie ułamek tego, czym zajmuję się podczas indywidualnych konsultacji z klientami. Sam widzisz, że temat zaburzeń separacyjnych jest bardzo złożony. Pamiętaj też, że każdy pies jest inny i nie ma dwóch takich samych “lęków separacyjnych”. Do problemu każdego psa i jego człowieka trzeba podejść indywidualnie. Gdy podejrzewasz lęk separacyjny u psa, przede wszystkim powinieneś zgłosić się do specjalisty, który potrafi pracować z tego typu psimi problemami. Koniecznie zobacz w jaki sposób możesz pracować nad przepracowaniem problemu swojego psiaka pod moim okiem! Wystarczy, że klikniesz TUTAJ.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *