Lęk separacyjny jest często występującym zaburzeniem zachowania u psów. Sama jego diagnoza niestety nie jest prosta. Są jednak pewne wyznaczniki, które mogą świadczyć o tym, że pies odczuwa stres, gdy zostaje sam w domu. Na co więc zwracać uwagę? Które niezbyt oczywiste zachowania mogą sugerować zaburzenia separacyjne?
Pies “wychodzi z siebie”, gdy opiekun wraca do domu.
Inaczej mówiąc jest pobudzony do granic możliwości, skacze, może nawet podgryzać lub wokalizować. Takie zachowanie może świadczyć o tym, że pies niezbyt dobrze czuje się, gdy zostaje sam. Oczywiście przyczyn takiego zachowania może być wiele, ale zdecydowanie warto zwrócić na nie uwagę w kontekście zaburzeń separacyjnych. Dlaczego? Dlatego, ponieważ bardzo dużo psów cierpiących na zaburzenia separacyjne, takie zachowania przejawia. Jeśli więc zaobserwujesz takie zachowanie u psa, warto je zdiagnozować.
Pies podąża za opiekunem krok w krok – czy to lęk separacyjny?
Podążanie psa za opiekunem, gdy ten tylko wstanie, może być objawem, który świadczy o zaburzeniu separacyjnym. Gdy klient mówi o takim zjawisku, w mojej głowie od razu “zapala się lampka” i pogłębiam wywiad o ten aspekt życia psa. W przypadku zaburzeń separacyjnych podążanie za opiekunem może nasilać się zaraz przed jego wyjściem z domu lub zaraz po przyjściu opiekuna do domu. Oczywiście może również występować cały czas. Takie zachowanie wpływa na wiele obszarów życia psa, a czasami nawet nie pozwala na zaspokajanie jego podstawowych potrzeb! Dlatego zdecydowanie zasługuje na zdiagnozowanie.
Lęk separacyjny a informacje od sąsiadów.
Bardzo częstym powodem zgłoszenia się opiekuna psa na konsultację są informacje od sąsiadów. Mogą dotyczyć tego, że pies szczeka lub wyje podczas Twojej nieobecności. Inaczej mówiąc byciem głośno przeszkadza sąsiadom. Co w takiej sytuacji zrobić? Po pierwsze zweryfikować informacje. Bardzo często okazuje się, że szczeka nie ten pies, o którym myślą sąsiedzi. Nie zapomnę sytuacji, w której sama zostałam posądzona o szczekanie psa podczas mojej nieobecności, a odgłosy które słyszeli zdenerwowani sąsiedzi, były odgłosami imprezy i różnych dziwnych dźwięków wydawanych przez… ludzi 😉 Także pierwszą, najważniejszą rzeczą jest weryfikacja. Takiej weryfikacji można dokonać wielokrotnie nagrywając psa podczas swojej nieobecności w domu. Po drugie, gdy okaże się, że pies faktycznie wokalizuje, należy skonsultować się z behawiorystą. Dlaczego? Ponieważ wokalizacja może być spowodowana nie tylko lękiem separacyjnym. Jeśli zdecydujesz się na konsultację ze mną, przeprowadzę diagnozę różnicową. Do tego będą mi potrzebne przede wszystkim filmiki, które wcześniej nagrałeś 🙂
Pies jest niespokojny, gdy nie może się do Ciebie dostać.
Chodzi oczywiście o sytuacje domowe. Inaczej mówiąc takie, w którym udajesz się sam do innego pomieszczenia i zamykasz za sobą drzwi. Może być to na przykład wyjście do łazienki, do kuchni, czy salonu. Jeśli pies w tym czasie idzie za tobą, jest pod drzwiami, wokalizuje lub próbuje się do ciebie dostać, prawdopodobnie coś jest na rzeczy i trzeba zdiagnozować psa pod kątem lęku separacyjnego. Jeśli takie zachowanie występuje i zdajesz sobie z tego sprawę również je nagraj – będzie to istotne nagranie, które pozwoli mi na przeprowadzenie dokładnej diagnozy.
Nie wszystkie zachowania są oczywiste.
Gdybym miała podzielić objawy mogące sugerować, że pies ma lęk separacyjny, to zdecydowanie podzieliłabym je na dwie grupy. Pierwsza to byłyby objawy oczywiste, na przykład: wokalizacja, gdy nie ma opiekuna w domu; oddawanie moczu czy kału podczas nieobecności opiekuna; ślinienie się i pobudzenie psychoruchowe, gdy opiekun z domu wychodzi i wiele innych. Druga natomiast byłyby to objawy nieoczywiste, które jedynie pośrednio wskazują na istnienie jakiegoś problemu. To właśnie one uzupełniają diagnozę i mogą sugerować jakie jest źródło problemu. Do tej grupy zdecydowanie zaliczyłabym między innymi te, które do tej pory wymieniłam w artykule. I teraz możesz zapytać – co zrobić, gdy zaobserwuje się takie zachowania. Przede wszystkim skonsultować się ze specjalistą! TUTAJ możesz zobaczyć, jak wygląda przeprowadzenie diagnozy u mnie oraz w jaki sposób pracuję z opiekunami psiaków nad lękiem separacyjnym u ich podopiecznych.
